From Self-service society to Heartland

Paddy Casey – Self Servin’ Society – Acoustic Version
Batzutan, gizarteak ez du piperrik balio.
Motel dihoa, kaleetako agure bat bezala, itsu, oharkabe, ume bat negarrez, Tokyo-ko metroko Shibuya-ko estazioan, lurrean eserita, makurtuta, ametsak eskuetan eztanda egin balitzaizkio bezala. Kakaztua, ernegatua, haserre,…
//
Baina, azken batean ez du deus balio, haserretzeak.
Iraultzaileak, ezpaitira hain iraultzaile eta faxistak beti izango direlako faxistak.
Eta horrela izango dira egunak. Horrela iragan egingo dira gure aurretik. Kupida-gabe, kupido despistatua. Tonto kupido zu. Tonto ni.
Gauza bakarra, eskatzen du Tokyo-n uluka dagoen paddy-k:
Gizarte self-serving bat bada, gaur barau egingo duela. Sinisten zituen ametsaren alde borrokan egin dituen segunduak sikiera merezi dutenaren miresmen eta errespetoz, minutu bateko ixilunea. Eta bihartik aurrera, egarri eta goseak asetuko dituen trikua izanen naiz.
Hemendik aurrera, jaun/andereak,
jarrai dezala karnabalak.
Rattle&hum hau, ez da neretzako.
I do not play this game. Keep on going the carnival, without me this time. Never believe in this carnival. And you?
I will keep on going without the carnival, without you…
and maybe…even without me.
U2 – Heartland
Banoa heartland-era.
Bihotza duen lurraldera.
Bihozkabe&itsu konszienteek,
batetik, habitatu
eta besteetik, agintzen ez duten lurralde zati horretara.
Bazatoz?
//
Ps:
Notwithstanding,
kupido esnatu da, golpeka.
Wake up Copenhagen hotelean.
Geziak besapean hartu eta izotzezko harri batekin,
zorrozteari ekin dio.
Txorrotx-txorrotx.
Arkua ondoan.
Bidaiaren ostean.
Kupida gabe, kupido honetan.
Hutsa. Benetakoa. Lasai.
Editors – Like Treasure
Altxor bat bezala gordetzen,
merezi duena.
Egia.
Merezi dugulako.
Merezi duelako gure lurralde zati txiki bat amorruz
bada ere, konkistatzea.
//
Bat bi eta hiru…hamar:
Zas!
Kupidagabeko kupidoren gezi zorroztua,
zuen bihotzaren lurralde horretara.
Mina ematen du?
Bihotzmina.
Egiaren mina.

Altxor bat bezala.
Geziz defendatua.
Hasi da.
Heartland-en sartzen ari gara.
Fasten your seat belts.

Ftf.

Esan/vs/EzEsan: We are all (azken batean) Weird Fishes.

Mutu geratzea ei da onena.
Agian estropozo egin nahi ez duenarentzat.
Edo agian ezer esateko ere ez duenarentzat.
Edo entzutea gurago duenak.
fish
Baina edozein delarik aukera,
denok gara arrai arraroak.
Batzuk, urazalean (gauzak esaten eta idazten) ibiltzen diren bezala, beste batzuk, urazpian aritzen dira igerian (burua gainazalera ateratzeko beldurrez).
Izuen gordelekuen barrena, itsasazpian.
Baina,
edozein delarik ere egiten den aukera,
Tokyo-ko Tsukiji fish market-ean
burugabeak,
agerian edo estalian,
(ilusioz eta beldurrez ekipatuak)
denok gara,
itsaso honen sakontasuna ezezaguna delarik, bere ur urdinaren altzoan,
noraezean igerian dabiltzan,
arrai arraroak.

San Francisco, CAlifornia (USA)
2008Aug. (in mind&remake)

Ps: SF Bay Arean hasi ginen
igerian…
igerian…
igerian…
gure kostetaraino…
eta segi igerian…
igerian…
igerian…
ftf.

Zigarro-exit

Zigarro-exit,
eskilera luze horiek jeitsi ostean
(egingo dudana, gERO),
Zigarro-exit,
luze, ixiltasunaren hari izpi horiek apurtzeko,
(aurrean dudan Miles-i, begietara begira, oRAIN).

Barruko hatsari
behelainopeko kearen hotzidurarekin ateratzen utziko diot.
Erraiak berotu ditzan.
(Begiak itxita, gero arratsaldean)
jada ondarretako hondartza
eta nere betiko bay arean,
elurtea senti daitekeen eguna da gAURkoa.

(Elurraren zai,
gaurko egunetik aurrera kontatzen hasi gara.
Uda joan da.
Tokyo hor, etxeko wok eta bol-etako chopstick-ak, eusten diote, fin eta ixil.)
 
15:15 markatzen dutenean (paretan dudan)
erlojuaren orratz elurtuek

(miles…so what?…
orduan zer…?)Q2001292
//
ftf.

Sputnik…jendea ez da aldatzen…

sputnik 2…Gauzak bakarrik aldatzen dira.
//
Hain zurbil zaude gaur, metroko bagoian,
hain zuri.
Hain hauskor.
Hain lau gelatako.
//
Eraikinen tarte horietan, bai egia da, soinuek habitatzen dutela.
Aspaldi.
Zu eta nere urruntasunaren arteko tankerako ixiltasun eta distantziak daude bertan almazenatuak. Miloika pertsonena bezala, pareta hestu horietan, metatuak, kolpatuak, pilatuak,…intziorio noiz bihurtuko zai dauden soinuak. Heuren kabidadeetatik noiz aterako zai.
Tokyo-ko eraikinen tarte hestu horietan,
sekula esan ez dizkizudan guztiak daude gordeta.
Eta ni bezala,
beste mila,
ni bezelakok,
sekula esan ez zituztenak,
daude hor almazenatuta.
Kiloka. Bata bestearen gainean.
Intziorio noiz bihurtu eta kabidade horretatik noiz aterako.
Zu bezala Sputnik.

Eta dena Sputnik,
nahiago duzulako ixiltasunak almazenatu,
hain ederrak diren zure begi bildurtiekin
ni begiratu baino.
Eta nik,
begi horiek ikusiz gero,
mozkortuko nintzatekeelako, zoriontasunez.
Zeren,
Sputnik,
badakit:

Azken batean,
ni ikusten nauzu,
hor lubakitua zaudelarik,
segunduro,
gauzak bakarrik aldatzen diren eraikinen arteko zirrikitu horietatik.
//
Eta ni ez nauzu (jada gehiago) engainatzen.

Gauzak bakarrik aldatzen dira.
Baina zu hor zaude, lubakitua.
(Eta apurka apurka, neu ere, lubakitu naiz).

Eta, esango dizut:
Zu ere ezin zara aldatu.
Horrelakoa zara, Sputnik.
Ni bezelakoa.
Hori guztia,
eta hori,
besterik ez.

Baietz?
Bai.
//
ftf.

Mr. Foisis…you need some Sort of Revolution

Gaueko 3:33am.
Tokyo-ko 5Fko garito ez oso begibistakoan.
Eserita gaude. Eta hasi da, gu konturatu gabe:
Fink – Sort Of Revolution
Eta ohartu gabe, denbora izoztu egin da. Eta gu ere berarekin.

Haizeak pisua galdu du.
Gure gorputza hipnotismo ezezagun batek eraginda,
lurretik oinak despegatzen. Poliki, emeki,…slow fatum batera edo.

Kamalehoiak ekilore bihurtzen hasi dira.
(Eta gu kamisa beltz, eta itsasoari begira, hor, haizeen orraziak laztantzen gaituen bitartean.)
Tertziopelozko gau japoniarra. (Japoniarra, zer edo zer esatearren)sort of revolution

Baina dakiguna da,
ez dela besterik gabe pasatzen den gau horietakoa.
Iraultza moduko baten atezua.
Iraultza horretatik ezer aldatuko ez denaren agrabantearekin.
Horregatik da, nolabaiteko Sort of Soft Revolution.

Haize erauntsiaren presioa jeitsi,
erlojuen orratzak geratu,
gorputzak mugimendu kamalehoniko eta ezezagunak hasiko dira egiten,
eta dena mugatuko da,
konszienteki, gauza batera:
Begiradak.

Eyes & Lights.
Begiak eta Argiak.

Gau hipnotikoaren eye contact eta argi bihurriak.

Eta zu,
Foisis Jauna,
erdi-erdian.
Dena kontrolatu ezin duzula.
Agintzen zaituzten guzti horretatik ihesean.
Eta ez,
ez dago Exit gehiago.
Ez dago atzeko aterik.
Ez dago ezer.
Haize presiogabeko hau besterik ez.
Eta gutxikin zara zoriontsu Foisis. Gutxikin.
Eta bai, obeditzeko reenkarnatuko zara.
Denbora izoztuan etzanda,
obedituko duzu.
Gaur
elurra bonbiletan
funditzen den bezala zara.
Ez zara jada izotz.
Urtu eta haizeak barreiatu dituen tanta nimiñoak,
Tokyo-ko gauean.
Hurrengo goizean esnatzean,
ekilore bezala reenkarnatzeko.
Obedituko duen ekilorea.

Bakarrik dakizu horrelakoa zarela.
Utzi gaueko haizearen magalean etzanda geratzen gorputza.
Hurrengo goizean,
erlojuak martxan jartzen direnean,
ohartzeko,
non eta zer izan den iraultzarekin,…

ohartzeko, azkenean,
iraultzak
guztia aldatu duela.
Zu ezik.
Zu ezik,
Mr. Foisis.
Itoiz – Foisis Jauna
//
ftf.