Etiqueta: the

Publicado el

North

Seattle-eko errepideak, Alaskara bidean jarri gaitu.
Atzean utzirik, diruak ematen ez duena.
Hipoteken mesedetan ito diren milaka horiek ikusiz bitartean.
Nonbait ba al da happiness hori?
I am a writer, a songwriter of fiction,
I left you and you’re letting me down.
Blue Sky honetan.
Desiatzen dugunean, kotoi artean,
eguzki hori hatz puntekin ikutzea,
infinitora garamatzan
brujularik gabeko denbora mugagabe eta geldi honetan.
(…)
Eta orduan ere,
beti izango ditugu North and December,
beti desiatu ditugun
glances and touches,
horietan betirako gal gaitezen.
Min zentzugabeak behin betikoz
erradikatuz.
Travelling is a good way to die.
With or without you.

(Donostia City, Oct.2008)
ftf.

Publicado el

«The Joshua Tree» Dessert. South California. (USA)

It is really hot. 114 Fº. Dessert.
I am listening this really
amazing record that I bought in Frudisk record shop in Donostia
(nowadays desappeared). I was 11 years old. And 22 years after, I am
coming and playing in the white car…all those tunes: Bullet the Blue
Sky, In God’s Country, Running to Stand Still and Where Streets Have No
Name…
To be honest, I’ve started thinking every tune needs to be
listened in the place that has been created. The sensation is more
powerful and real. And this dessert is gorgeous.
Thousand and thousand of Joshua Trees, anywhere.
And really hot.
But not hard. (Strange isn’t it?)
I cannot stand with so hot weather. But I can be here.
And I will go again to the «Dessert Sky, in the God’s Country.»
Peaceful.
DSC01766DSC01767
Let’s try. I am going. Follow me.
«Bullet the Blue Sky»«Running to Stand Still»
«Exit»

«Where streets have no name»

«In God’s Country»

DSC01891DSC01936
C u soon, again.
ftf.

Publicado el

The Dull Flame of Desire

Egunero. Eta atzo gaua.
Koordenadek bere balio galdu dutenean. Eta real & fiction-a batera elkarbizi direla konturatzen hasten gara. «Desioaren sugar opakoa»:
Solemnea hasiera. Anthony-ren ahotsa, tartekatuz. Bikote ezinhobea, kantu borobila. Atzetik berottzen dihoana jakin gabe noiz egingo eztanda, noiz izango den sumendia sutan.

«I love your eyes my dear,
their spendid, sparkling fire
when suddenly you raise them so
to cast a swift embracing glance
like lightning flashing in the sky
but there’s a charm that is greater still:
when my love’s eyes are lowered
when all is fired by passion’s kiss
and through the downcast lashes
i see the dull flame of desire»

Desioa ez baita sumendia izan behar. Batzutan fuerteena, hor dagoen hori da, itzalia, opakoa, ezkutuan…dagoen hori. Dull flame, sugar opakoa. Noiz eztanda egin zai. Eusten diogun amorru hori bezala. Hain juxtu bistan ez dagoen hori. Eta hor zelatari. Eta xarma berezi bat du, are gehiago, begiak jeitsita daudenean, ikusten ez denean, guztia sutan dagoenean, pasioaren muxuaz, eta betileetik haratago, ikusten dudanean desioaren sugar opakoa. Argirik pasatzen uzten ez duen sugarra. Hori da opakoa. Guztia dago hor, ez dugu ikusten, itzalia, iluna, ia ikusezina,…Eta maitearen begiak inoiz ez ditugu ikusten diren bezala. Inoiz, imajina ditzakegu. Baina bere edertasuna ez dugu inondik inora ere harrapatuko, inoiz. Eta hor jarraitzen dugu, sugar opako horren baitan. Eta ez dakigu zergatik, baina hor.
(Tanbor hotsak. Bukaera)
Sugarra. Hor dago. Gu. Hor gaude.
(Tronpeta hotsak. Epilogoa)
Betiko. Itzaliko ez dena. Forever.
flame
ftf.

Publicado el

Grey pacific and july

Mark Eitzel-ek kantatzen digu «some bartenders have the gift of pardon».
Eta orduan, begiak itxita, haruntza goaz, San Frantzisko inguruan dagoen hondartza galdu batera, arratsalde gris batean. Hondartzako txiringitoak hor daude, tsunami bat pasa ostean, ahazturaz geratu diren aulki eta mahaiak.
Eta hor orduan, zu agertzen zara, bide erdian. Jakin gabe zer egin, ume kakaztu baten moduan.
Denbora, gure aurrean, pasatzen uztea ez gaitu zoriontsu egiten baina zoriontasunaren gainean salto egin eta harrapatzea…
Hor dago gakoa.

Antzoki zahar bat ondoan. Sartu egiten gara, eta hor dago pianista, whisky kopa bat (eta ez da jameson), bourbon-a da. Bourbon-a bai. Antzoki txuri beltzeko honetan.
Denbora, eskuetako hatzen artean, are urredunaren moduan,  erortzen ikusiz.  Eternitatearen santuarioa. Zahartzaroa elkarrekin pasatzeko. Zer ajola du pasa den denbora, bizitzaren aurrean, dagoen apurra, gure ahotan urtzen sentitzen badugu, uztaileko pazifikoko uraren gainean, lokartuko garen hondartza galdu eta orain grisa den honetan.

Itxi begiak. Beldurrik ez izan. Eskerrik asko bartender, entzuteagatik. Atera beste bat. Surik bai?
(«Some bartenders have the gift of pardon»).
san francisco beach grey
ftf.