Fas Fatum (R.Ordorika&B.Atxaga) version by basque songwriter FasTFatum, for the first time (in Pintxos&Blogs: Musical Scene).

fastfatum 014


FasTFatum (Igor Calzada)

Mikel Iturriari bezala, 2007an FasTFatum-en sorreran bultzada izan zen moduan. Orain, 2011an, Pintxos&Blogs ekintzaile diren Lord de la Maza&Munduate-ri gonbidatu eta berriro nere burua saltatzeko gertu jarri izanagatik.

Berriro, on the road from June 2011. Hustu: West-USA, Lakuapark,…Backstagea. fastfatum 010
Giorgio Bassmatti&FasTFatum (Igor Calzada)
fastfatum 005


(Arkaitz Mendoza, Iñigo Alberdi, FasTFatum-Igor Calzada eta Xabier de la Maza)

Fas Fatum is a song from the 80ies by Ruper Ordorika, basque songwriter
based on Bernardo Atxaga’s poem with the same title.
Igor Calzada songwriter from Basque Country, took this song as a name of his alter ego:
FasTFatum. Making a word’s game, between Fas Fatum and FasTFatum evoking
fast, path, fate, destiny,….
This is a thanksgiving to both Ordorika and Atxaga. Igor Calzada keeps on
collaborating nowadays with the basque writer Harkaitz Cano.


Fas Fatum lyrics (english)
One of the friends he whispers to himself, fas fatum
Fado is really a sad song, sad,
in the corner an old whispers
obrigado moire, and she turns the page.
A 53 year old man looking for work
driver’s license first class
great need, a sick daughter,
so sick, and she says sure
probably already has committed suicide
(I love you, you respond)
A window will be emptied
(I love you, I love you)
a spoon, a sword, now useless
(the phallus, you are talking about the phallus)
His blood is diluted and in water.
You’re right, has died
the time of the adventurers, it is true;
the land is still infinite for the tiny
children’s feet, and like yesterday
rivers of milk fondle the root of the trees
but where are the heroes
Who can imagine another Lope de Aguirre,
Today we die like moths
and in our last hours: asphyxia,
cloying flowers wilted
our shrouds and dirty, it’s true
in the freezer made ​​in
Germany
//
Fas Fatum lyrics (spanish)
Uno de los amigos susurra para sí, fas fatum
el fado sí que es una canción triste, tristísima,
en el rincón un viejo cuchichea
moito obrigado, y ella pasa la página.
Un hombre de 53 años busca trabajo
carnet de conducir de primera clase,
mucha necesidad, una hija enferma,
tan enferma, y ella dice seguro,
seguro que ya se ha suicidado
(te quiero mucho, le responden),
una ventana habrá quedado vacía
(te quiero mucho, te quiero mucho)
una cuchara, una espada, ahora ya inútiles
(el falo, estás hablando del falo)
su sangre se diluye ya en las aguas.
Tienes razón: ha muerto ya
la época de los aventureros, es verdad;
la tierra todavía es infinita para los diminutos
pies de los niños, y como ayer
ríos de leche acarician la raíz de los árboles;
pero dónde están los héroes,
quién puede imaginar otro Lope de Aguirre,
hoy morimos como las mariposas nocturnas,
y en nuestras últimas horas: la asfixia,
el empalago de las flores marchitas;
nuestros sudarios ya están sucios, es verdad,
en ese congelador made in Germany

//
Ruper-rek Parralen darama ordu erdi zai.
Fas Fatum.
Bernardo beti iristen da berandu, eta hori iristen denean.
Harkaitz, Igorrekin telefonoz 2 orduko connection luze&intentsoa. Iraultzailea intermitenteak tragoak hartzen ari dira. Eta azkenean, Gasteiz-era iritsi dira. Euskal Hiria errealitate bihurtu da. El Correo-ko titularrak dio bizkarzainak langabezian geldituko direla. Nagore, Gasteiz utzi eta Donostira joan da….Foru Aldundiaren aholkulari ezkerreko ekilibristarena egitera (ez dakit nola, pentsatzen dut nik), inkoherentziak. Matxete in mind.
Fas Fatum.
Eta doa aurrera dena.
Eta denak dirudi berriro hastear dela. Gasteiz, Dublin, Portland, Donostia, NYC, Tokyo…connections.
Fatua, fast fate.
Dena desegin da eta dena berriro haserara egin du.
Lakuako funtzionarioentzako, gauzak azken batean ez dira aldatuko. Denak jarraituko du berdin, ebazpen, plegu eta deialdien artean. Pasiloietako kafea beti 11etan, ez hutsik egin gero.
Fas Fatum.
Ni zurekin akordatuko naiz.
Ikasleak bagina bezala. Urteak pasa ahala, errestan akordatzen naiz zuekin, zerrenda amaigabea:zenbat izen, zenbat leku. zenbat hiri, zenbat elkarrizketa.
Zai jarraitzen dugu. Zai egon behar dugulako.
Zenbat izen: a, a, a, e, i, am, m, n, e, k, m, r, c, i, i, …. eta gehiago. Imajina ezin dun beste Lope Agirre bat. Gau xomorroen gisan akabatzen gaitun. Guztiak, gehituko nikek.
Fas Fatum.
Maite haunat.
Akordatzen iraultza klandestinoak eta gobernu faltsuen aroa. Gogoratzen egin behar nuena egin nuela.
Gogoratzen, ezerren zai ez garela egongo.
Gogoratzen, azkenean, Florida-ra parkera bidean, oinez 4:54 kale argiarekin etxeratuko garela.
Gogoratuko, denak duela perspektiba, ikusi nahi duenarentzat.
Fas Fatum.
Gasteiz, Belfast, Dublin, Portland, San Francisco, Ebisu-Tokyo,…

Esnezko ibaiak obsesiboki bejetalen azpietatik.
Horrela sentitzen naiz ni.
Obsesiboki, imagina ezina dun beste Lope Agirre bat.
Hiri eta pertsonen fisonomiaren aurkikuntza laberintikoan.
Eta azkenean, dena konjeladore made in germany batera laburbiltzen denean.

Menturazaleen sasoia bukatu omen da. 15M#koa begira geratzen naiz. Lope Agirre-ren bat edo beste aurkitu nahiean. Iraultzaile intermitente, lurralde kosmopolita edo kosmologikoa sortzeke dugun honetan, tanboril eta txistu, matxete plaza eta zeledon (!)

Gasteiz-Donostia. Andra Zuritik Kontxara bay area, eta alderantziz. Eta berriro hasi.

Fas Fatum.
Hemen egongo naiz zai, muito obrigadoren erritmoan. Trenaren lehiotik gure berdea ikusten, lehiotik. Zu noiz pasatzen ikusten zaitudan arte. Bertatik jeisteko.
Fas Fatum.
muito obrigado.

Gasteiz. Ekainak 2011.
Ftf.

Analisis Fas Fatum (R.Ordorika&B.Atxaga) version by FasTFatum, for the first time (in Pintxos&Blogs: Musical Scene).

eusk
english
spanish

decalogo

1.- panorama: lokala eta globala.
2.- nondik sortzen dira kantuak?
egunerokotasunetik. begiratzetik. rutinak apurtzen zaituenetik.
3.- etxean: sukaldean.
4.- bidaiak&hiriak.
5.- donostia:VEClub,Bukowski,doka,
6.- maketak&jendea ez da joaten kontzertuetara.
7.- zer musika gustatzen zaizu?
8.- kantu bat, egunero.
9.- raw material: USA, ene herrian, japan,…
10.- Hurrengo albuma: HUSTU-HUTS
Me ha pinchado alguien.

songs: english simple man/

Q&A:

Laburrean, 5/10 minututan:
  1. Zein da zure erlazioa musikarekin?
  2. Zein izan da zure ibilbidea?
  3. Nondik lortu duzu inspirazioa?
  4. Beste musikariekin proiektuak dituzu? eduki dituzu?
  5. Nola ulertzen duzu kooperazioa musikan?
  6. Beste diziplinekin proiekturik aurrera atera al duzu?
  7. Nola sozializatzen duzu zure lana?
  8. Publikoak zure lana baloratu al du? Zein alderdi positibo eta zein negatibo?
  9. Erakunde publikoekin harremana al duzu? Mainstream musikaren barne al zaude? Indie?
  10. Musikan zure lana soilik importatzen al zaizu? Tendentziak nola
    baloratzen dituzu? Musika existitzen al da edota musikariak soilik?
    (…no existe el arte, existen los artistas…)

hAPPINESs

Cinematic orchestra-ren «To build a home».
Gaur arratsaldea.
Hondartza. Gaur ere hondartza.

Baina ez gaude, hondartzaz, gure hiriaz, edota etxe eroso eta lasaia eraikitzeaz.
Badugu. Guztia dugu.
Guztia bukatu denean, eta zerbait, (ez dakigun zerbait) hasteko dagoenean, gogoraratzen gara, atzean utziko ditugun gauza guztietaz.
Eta seguraski amodioaz.
Bai, orain bai.

Amodioa.

Eta nolaz eta jakin gabe, bihotzak aztoratzen gaituen. Eta bizitzaren erdian, uzten gaituen. Hor. Heldulekua bilatzen.
Eta orduan, konturatuko gara, heldulekuaz.

Itxi begiak:
Olatuak…olatu handiak. Gauean. Eta bizitza «normalak» hirian, beraien afari eta rutinak fabrikatzen, eguneroko gurpilari emanez.
Eta, nik, belarrira xuxurlatuko nizuke, baju, ia soinurik atera gabe. Berriro, maite zaitudala, benetan, hitz bilustuak. Zure bihotzean, perforatuz, oihuka. Egia dela. Eta zoriontasuna, munduaren muturretan aurkitzen dela beti. Eskinetan. Periferian.
Eta zuk esango didazu u2en kantu horretan bezalaxe ari naizela, «until the end of the world», munduaren akabera datorrenaren moduan jokatzen.
Eta nik erantzungo dizut, besterik gabe, urertzean, olatuak ikusi eta ikusi, beraien logika ulertzen saiatzen ari naizela.
Eta ume belurtiek egiten dute hori. Ume presatiek. Bizitzari zuku guztia ateratzen dieten umeek. Ume ameslariek.
Ireki begiak:
Zoriontasuna,
korri, aurrera egin, ez begiratu atzera. Hartu, zure benetako lagun apurren telefono zenbakia. Eta korri. korri aurrera.
Eskuetan ezer ez duzula pentsatu arren.
Munduari, eskeintzen jarraitzeko,
egunero zoriontasuna hor dagoela.
Zuretzako.
Itxoiten.
Hartu.
Beti hor egongo naiz.
Orain banihoa, hegan. Happiness.
———————————————
Mazzy Star-reko Hope Sandoval emakume abeslaria, (eta pentsatzen dut, Hope ere, aproposa). Tertziopelozko kantuak, (eta akordatzen naiz, Eef Barzelay-k dioenarekin, «girls just want sweet melodies». Bai horrela izango.)
«Still cold»ekin ari zaigu.
Hondartzak berriro hondartzak.
Zeru urdin honen azpian, begiradak eta ferekak benetakoak dira. Irriparrak, eraikitzaileak. Etorkizuna, bidean. (Carpe diem!! kk!!! FasTFatum, bizitza etorkizuna egiten da. Ez da momentua soilik balio duena.)
Berriro, neska txiki hori, ahots goxo horrekin, hondartzako urertzeko urarekin jolasten, noiz harrapatuko ote duen. Jolasten. Eta harrapatu egiten du, despistean. Zer egin orain? Gora begiratzen du, bala bat zerua zulatzen. Zerua erori eta mila zatitan erortzen hasten da, hondartzara. Kristal eta izotzezko zati zorroztuak. Gehio eta gehio. Neska txikia izutu egin da. Korrika hasi da. Eta ez daki nora.
Gelditu, eta negarrez hasi da. Eta ez daki zergatik.
Ez dago eta izutzerik. Eguzki erraldoi bakarti bat agertu da; eta bere errainuekin, urtu egin dira izotz kristalinoak. Eta hegazti solemne bat agertu da hondartzaren erdian. Baju baju hegan, ia area ikutuz. Neskatxaren ilea ere aztoratu egin dute bere hegalkadek.
Ez negarrik egin. Baina, cry cry kantatzen du Hope Sandoval-ek. Negar eta zoriontsu. Neska txikia zisne hegalariari begira geratu da, irmo. Haizeak bere malkoak pixkanaka ohartu gabe sikatzen dituelarik, desagertu arte. Begi urdin txikiak, zeru urdinera begira.
Zisne hegalariaren hego eta begi urdintxoren eskuak bategin, eta bapatean lurretik suspenditu egiten da. Itsaso, zeru eta begi urdinak, urrunean galdu dira.
Zoriontasun/Happiness-aren bila, betiko.
happiness beach

ftf.