Etiqueta: fastfatum

Publicado el

Navarrorum mon amour

Gure koordenada globaletatik urrun.
Jada lurrartu dugu.
Herri, txuri-gorri, zapi gorri,…Herriz-herri. Gure lautada. Gure koordenada fisikoak.
—
Akorde elektriko rockeroak.
Herritako festak eta gaupasak
Eta gure hamazazpi urteetara egin dugu salto
Txoznak, lagun katez inguraturik eta herri anormal amaitezin nekagarria
Kerobia – Zenbait gela betetzeko, zorionaz zuretzako

Zure aurpegiarekin akordatzen naiz.
Umezurtz geratu den hiri horretan.
Bi edalontzi, ardo bi, eta zigarro kezko bat, eta gu falta gara.
—
Ez dakit negar malkoak
edo malkoen negarrak.
Zerk banandu gaituen.
Denbora honek atzera egingo balu.
Zenbait gauza esateko,
zenbait poema idazteko,
zenbait gela betetzeko,
zorionaz,
zuretzako.
—
Kerobia – Garuna eta korputza
Eta gaur gauean, Garunak eta Gorputza,
Navarrorum-era iritsi dira,
gertu, ukigarri, erreal, benetakoak, ametsetatik urrun, gogorra da bizitza ulertzen ez denean,
eta gu berarekin,
guztia aldatzen bada.

Navarrorum-era, mugara heldu gara.
Jolastuko gara?
Bai?

Non geratu zara?
Non geratu gara?

Non dago muga?
Ba al dago mugarik?
Edo zu eta ni bezala,
guztia gezur handi bat bihurtu ez ote da,
zutik dagoen eskenatoki ibiltari zirkozkoaren pare.

Dakidan gauza bakarra,
taberna horretako,
bi ardo eta bi zigarro horien kea,
benetazkoak zirela.
Zu eta ni bezala.
Benetazkoak.
Laster arte.
ftf.

Publicado el

Blood Bank Transfusiñue& Snow


Well I met you at the blood bank
We were looking at the bags
Wondering if any of the colors
Matched any of the names we knew on the tags

You said see look it that’s yours
Stacked on top with your brothers
See how they resemble one anothers?
Even in their plastic little covers

And I said I know it well

That secret that you know
That you don’t know how to tell
it f–ks with your honor
And it teases your head
But you know that its good girl
Cause its running you with red.

Then the snow started falling
We were stuck out in your car
You were rubbing both my hands
Chewing on a candy bar
you said ain’t this just like the present
To be showing up like this
There’s a moon waning crescent
we started to kiss

And I said I know it well

That secret that we know
That we don’t know how to tell
I’m in love with your honor
I’m in love with your cheeks
what’s that noise up the stairs baby
Is that Christmas morning

And I know it well (8x)

Publicado el

Mustupila gorringoak

Hatzak keyword-etik altxatu…twitter-ra itzali…zarata digitala….itzali…
eta loreari begira geratu zitzaion. Mahai gaineko lore horri.
Eta bakarrik, teknologiaren enpatxoz, behelainoa eta ihintza, mendietako kaskoetan, neguko, negu gorrietako elurrarekin amesten, itxi zituen begiak.
Far west-eko freeway-etan, kotxe zurian, elurpean, San Francisco-tik Portland-era bidean. Cottage-era iritsi arte. Non, han, oregon-eko etxola hartan, mustupila gorringoak itxoingo ziotela baitzekien. Urrun baina gertu. Kanpoko hotzkirriarekin, mustupila gorringoekin pentsatzen pasa zituelako milak eta milak gidatzen.
Mustupilla gorringoak miles away.
The Decemberists – Of Angels And Angles
ftf.

Publicado el

Nut In Your Eye (edo nola zubiak aguantatzen dion pultsua alboetako lubakiei)

Gaur ez dut ahoa ezer esateko ireki nahi.
Nere buruarekin, greban esnatu naiz. Greban egongo naiz egun osoz.
Alcoholic Faith Mission – Should’ve, would’ve, could’ve
Eguzkia begiratuz,
bere fereka sentituko dut,
ia osoa eta islandiarra bihurtu den egun hotz honetan.
Begiak ixten ditut, eta kafe bero hori hartzen imajinatzen dut, txanoa eta eskularru negutiar batzuren barruan. Seyjisjordur, Copenhagen, edo lagunaren lakuaren inguruko etxolan. Igual dio, hotza, baino eskuartean beroa.
Gora begiratu,
eta eguzkiaren ordez,
intxaur handi bat.

Sakonerago begiratzen saiatzen naiz.
Baina ezin.

Ingurura begiratzen jartzen,
naiz eta nere harridurarako,
hara!

Jendearen aurpegietara begiratzen dut:
Begien ordez, guztiek bi intxaur dituzte, begizuloetan txertaturik.

Eta guztiak lubakietan sartzen ari dira, bere intxaur-begi handiek gidaturik.
Zubiaren erdian, neu. Alde bietara begiratuz.
Intxaur-begiak, lubakietara doaz.
Eta zubia geroz eta luzeagoa.
Nere begiak, intxaur bihurtu arte.
Alcoholic Faith Mission – Nut In Your Eye
ftf.

Publicado el

Lakes & Bays

azula

Badia, beti hor.
Gertu ez dugu lakurik.
Lagunak lakua aipatzen dit. Laku ondoan gustora bizi da, ardo baxoerdi, bainu eta ilargiari begira gauetan. Urruti. Hori nahi zuen. Urrutiratu. Trikutu, lubakitu. Bizarra hazten utzi eta urteak egitera bidean, laku ondoan bizi.
Sufjan Stevens – For The Windows In Paradise, For The Fatherless In Ypsilanti
Eta agian arrazoi du, ene lagunak. Lakuak bilatu behar ditugu, badiako ur ezagunak bistatik galdu gabe. Auzokideen begiradetatik ihesi, kladestinoak geu. Arabar errioxako ardo botila bat beti rekamaran, eta Jameson-aren artileri astuna armairuan, aixkidea noiz etorriko den bueltarako gertu.
Lakua kanpoa da, badia barrua.
Eta gu beti mugan.
Badietatik lakuetara.
Bietan ito gabe, urazaletik floting.
Erori gabe, akrobata eskafandristak. Urik gabe ezin bizi gaitezkeelako, baina ezta ondoak harturik ere ez.
Eguneroko bizitzaren ariketa ekilibrista horretan, ura ondoan.
Urarekin goaz, emeki. Eta ardo guztia edango dugu. Itsaso komunista bihurtu arte. Edo behintzat hurrengo egunari, azkartasun eta twitter-raren inperatiboei kiebroa eginez, gure auzuneko lakuan, oregon-eko cottage edota munich inguruan, lurrari ondo lotuta, erroetara ondo erantsirik, baina hankak libre, eta burua arin. Eta ura….gure aurpegia…egunero ur hotz horrek…gure arpegia zipriztindu eta esnaldi etengabeko batean eduki gaitzala errezatuz. Ez gaitzala lokartu badiak.
Iheserako baino, lakuaren botere purifikagarria nahi dugu.
—
Nere lagunaren patilek, ile txuriak erakusten dituzte. Eta, neuk nereak (gutxi), moztu egiten ditut. Hor daude ere ernetzen.
Nora begiratu behar dugu? Aurrera, atzera, ezker, eskubira…Agian inora.
Begiak itxi, ura entzun, zapatak erantzi, lurzoruaren hotza sentitu, eta egunen batean, berriro gora begiratzeko.
Hori da gure fatuma.
Hori da distantzia, gure denbora.
Mendea eta segunduak, jada unitate ez direnean.
Milak google maps-en kokatzeko balio ez dutenean.
—
Kanpoan, arbola batek, adarretako hostoak astintzen dituen haizeari begira ari natzaio. Une estrainoa bezain estupidoa. Eta handia tarteka.
Auzokideak, joan dira. Igandeko prozesiñoa betetzeko atera dira, elizkizun kaletar paganoa.
—
Oregon-eko lakutik munich-erako lakura, lurrazpitik, zuntz optikoz, ia oharkabean, lur subterraneoetatik dihoan, badiatik ateratzen den gure ur-aman-komuna.
Sufjan Stevens – Redford (For Yia-Yia & Pappou)
(mAKURTU,
jARRI BELARRIA INDIOEN MODUAN,
lURRARI PEGATUTA,
eTA ENTZUN.)
—
Lakuan oheratuko gara.
Lakuan edango ditugu bizitza honek utzi dizkigun azken ardo botilaren tantak.
Lakuan egingo dugu amets.
Lakuan larrua joko dugu.
Lakuan negar egingo dugu.
Lakuan ilargia beste behin ere deskubrituko dugu.
Lakuan….intxaur hori begitik kenduko duzu…
Eta lakuan,
dena hasiko da berriro ere.
Alcoholic Faith Mission – Nut In Your Eye

nut in your eye

ftf.