Water boys-ak itsasora bueltatu zirenekoaz

Itsasora gerturatu nintzen berriro
Ama ondoan nuen
Itsaso zabala
baina aldi berean altura handiegikoa
urrunera begiratzeko

Fisherman’s blues
haizearekin xuxurlatzen belarrira
atzean gelditzen dira
hutsak ziren kutxa oteizianoak
paseo berriko kresalarekin batera
herdoilduak

Itsaso beti itsaso
barreiatuz
gu
barreiatuz
ni
hiri batetik bestera
itsaso amaigabe bat bezala
begietatik begietara
ez gara berriro amoranteak izango
ez
hori bukatua dago

Begietara begiratzen dizut zuzenean
itsasoaren olatuekin gora eta behera
jolastuko dut
aldi berean
parean
denbora galduarazi egiten dutenak daudenean
ahantzi
ez du merezi

Salto egin
salto egin itsasoaren sakonera
uraren mutiko izanik
salto egingo duena
salto egin duena jada

Itsasora bueltatuz berriro
betiko

SENSitive/ible

Inoiz ez ditut
SENS
horren bi
ingelesezko azepzioen inguruan asmatu.
Sensitive zenean, sensible zen.
Eta alderantziz.
Beti kakaztua.
Beti ezin ulertu.

Eta orain,
bata bestearekin nahastuak ditut
inoiz baino gehiago.
Eta ezin ivy
honetakoak hanketakoak errez aska.
Lurrari ondo lotuak.
Aidean, egongo bagina hobe.
Hegan.
SENS gabe.

Hori ez ei da posiblea.
Bai, zu pertsona normalaren moduan.
Eguzkia ikusten ez duena
kantu bat entzuteko denbora hartzen ez duena

Nik SENS horretatik ezin dut
askatu.

Kantu batek
bihotzetik tiraka
eztarria tiratzen dit
itotzeraino
maite duzun hori zaintzeagatik
zaintzegatik
ulerkorraren atezuan
ilusio
eta
ametsaren
erreinuan

Kakaztua.
Hori kakaztua.
Eta SENSible nahiko nuke izan oso
SENSitive izan beharrean.

Baina ez,
beti alderantzizkoa ateratzen da.
Dictionary puta horretan
sekula ikasi ez dugun ñabardurak izango ote dira.

Gitarra hartu dut.
Kings Of Convenience – Riot On An Empty Street
Eta etxeko egongelan
Danimarka
edota
Inpernua izan daitekeen,
(bost ajola non)
erakundeak jada hustu egin ditugunean
edukiz hustuz
eta
mamuz bete,
uluka,
xuxurluka,
gure barruko
SENSa
hustu arte.

Gu hustu arte.
SENS biak
oinak
amalurra
hitza
ahoa
galduta

Eta zu,
hain zaratatsu maiz
non zaude?
zer egiten duzu ixilik?

Orain zenuen unea
SENSa aldarrikatzeko.

Nik
jada
SENS
bakoa
bihurtu naizenean.
Eta zu?

Ftf.

Rain and empty suitcase

Doves-en «the sulphur man» kantuarekin, euriari begira. Badirudi azken egun hauetako euriak ez diola su-etenik eman nahi eguzkiari. Eta nik eguzkia ikusi nahi dut. Inoiz ez diot beldurrik izan euriari. Ez eta, «Euripean Sua» bezalako talde-izenak 17 urterekin irudikatzen nituenean. Baina orain, eguzkia eta sua behar dut.
Ez du ateri. Oraindik.
Eta hau bukatzera dihoa.
Eta maleta hutsean, tripako korapiloa sartuko nuke, eta zu ere berarekin batera.
empty suitcaseAhal banu.
ftf.

Silence’s story

Beti akordatuko naiz zukin.
Isiltasunak, nere etxeko leihoen kontrako euriaren arratsalde aspertuaren guda jada irabazi eta uneoro oroitzen duenean.
————————————————-
rain
Jendea desagertu egiten da. Eta badirudi inorri ez zaiola axola. Ba neri bai. Eta asko.
Bai, badakit, itxura moderno eta urbanita honen barruan, alegia, pertsonak, metroan sartu eta ateratzen diren, automata horiek baino, bihotz eta barrunbe, kaxa beltz (hc ;), banakoz hornituta, bidean estropozoka ibiltzen diren horiek dira neretzako pertsonak. Batzuk, estropozo egitea zer den ezpadakite ere, horrela erabaki dute. Autotxokeetan ez dute inoiz partidarik jolastu. Ez, nabil hauei buruz. Beste gainontzeko horiei buruz baino.
Eta horiek axola zaizkit. Eta asko.
Hemen edo han.
Eta ez dut urruti egon nahi.
Eta desagertarazi nahiko nituzke, honelako milioi bat egoera…begiak itxi…eta desagertu behingoz. Kea behelainopean bezala? (revival)
Ixo.
Kea dator, zugana. Hurbiltzen ari da. Hartuko zaitu eta eraman. (Ez desagertu, bitartean.) (I’ll be back).
ftf.