Etiqueta: dublin

Publicado el

#LiberateOurMindsByAnyMeansNecessary : #SayItToMeNow

Yesterday I listened Glen in Rough Trade Records, Brick Lane, West London. We talked. He signed in my notebook. We talked about «our» place, his place…that I started using without knowing him. Yesterday we discovered why we have been singing in this place, grafton and my arcade market.


The Frames – Say It To Me Now
Fitzcarraldo you go fast. Fitzcarraldo, you «Sing it out…fill the street with your voice, your light…BigLove».

Scratching at the surface now
And I’m trying hard to work it out
And so much has gone misunderstood
This mystery only leads to doubt
And I’m looking for a sign

In this dark uneasy time

So if you have something to say
Say it to me now

And I’m not trying to pass the buck
I’m just trying to get a better look
And I’m wondering how it feels for you
Now that the shoe is on the other foot
And I didn’t understand
When you reached down to take my hand

And if you have something to say
You’d better say it now

Cause this is what you’ve waited for
A chance to even up the score
And as these shadows fall on me now
I will somehow

Cause I’m clearing up this wreckage Lord
And there’s more than you’ve ever seen before

So if you have something to say
Say it to me now



Glen Hansard – Love Don’t Leave Me Waiting
#LiberateOurMindsByAnyMeanNecessary

Publicado el

Dublin

U2 – Promenade
Gaur azkeneko paseoa eman dut zure masail eta iztarretatik.
Liffey-ko alde bietatik ibili naiz ohi den bezala.
Ikusi ditut zure inguruan, spare change spare change erruguka eskale papera betetzen hasi diren hiritar arrunt oldea. Sentitu dut, zahartu zarela, loratu zarela, hondaratzen ari zarela berriro. Deitu zaitut baina ez didazu jaramonik egin.
Maite zaitut eta badakizu.
Beti maitatuko zaitut.
Usai etxekoi eta arrunt ibilkera horrekin. Trakets bezain maitagarri. Gertuko bezain urrun. Etxekoi.
11 urterekin ezagutu zintudan. 2011 gaur.
Idatzi dut, irakurri dut, bizi dut, ezagutu ditut zure magalean pertsonak, maitasuna, bakardadea, gorrotoa, urruntasuna, ezinegona, edertasuna, ixiltasuna eta ni.
Kantatu dut zure altzoan. Sentitzen utzi dut nere barrua, inon ez bezala, eta horregatik hori dena zor dizut. Hori dena. Orain idatzi egin dut zutaz, zure arima, nere oroimenean geratu dadin betirako, ezagutu ditudan pertsona guztiekin, Guinness-aren apar artean. Hirian joan etorri amaigabean. Pigeon housera bidean. Oraindik maite ditudan pertsonen artean, eta dagoeneko hauts bihurtu direnak.
Dublin zuk barkatu didazu dena. Beti egon zara hor. Beti besoak irekita. Zu, territorio libre bakarra. Hutsala baina handia. Sinplea baina benetakoa. Zer gehiago eskatu ahal da? Ezaguna ezezaguna baino. Kafe hartzera gonbidatzen duena.
Ta nik maite zaitut. Zaren bezala maite zaitudalako.
Naizen bezala, maite naizelako.
Long life, Dublin, long life.
U2 – Bad
ftf.

Publicado el

…merchant arch…boy

u2 boy

Gaurkoz zeraz akordatu naiz, zuen iragarkia ikustean:
11 urte nituenean egin nintzen u2-talde kide inkondizionala.
Dublin-etik ekarri berri didatena honakoa. Eta aurki, lagun irlandarrak, ekialdean ene bixita jasoko dute. Betiko lez, izugarrizko plana eta lagunarte sanoa. Udarako egun horiek beti izaten dira egoki, u2ren jaioterrian pasatzeko. Eta duela 3 urteko abuztuan ene diskorako sekula ahaztuko ez dudan dokumentu grafikoa grabatu, eta atxeki nion ene albumari.

Ez nuen uste kontzertura joatea…aurki talde eta musikari irlandar majoa izango dugunean gure artean…
FasTFatum (Igor Calzada) – Bonus Track : Sleeping (Glen Hansard)

Baina
ni beti izanen naiz…u2-talde kide inkondizionala.

Ireland in our heart.
U2 ere….zaharra anwyay

ftf.

Publicado el

gemma hayes-ekin batera, dublin deskubritu eta buzo bat jarri nuen nere bizitzan

Bob Dylan izan zitekeen,
baina ez.
Gaur buzoa jarri dugu,
eta gurea ez dira klasikoak.
Bertsioak dira.
Jatorrizkoak soilik, edarietan,
ardo eta whiskya.

Baina «LayLadyLay»,
Gemma Hayes eta David Kitt,
irish songwriterrak kantatuak,
nere bihotza bahitu zuten Dublin-en.
Orain, salbu eta barruan sartu ditudan
ahotsak dira.
Eta kantuak.
Zer da hau dena, kanturik gabe?

Ahal duzutenean,
FasTFatum jaio zen
Crogan’s Pub-ean
(Powerscourt ondoan dagoen hori,
bai, gorri kolorekoa,
Arcade Market-en dagoen hori bera)
hartu pint’f’guinness hori.
Bai, bakarra.
Mundua zuen atzean geratuko balitz bezala.

Aparra barruraino sartu.
Eta hori besterik ez,
jendea begiratu.
Erlojua geratu zen
Dublin hartan.
Gainontzeko guztia,
presaka,
zuen atzetik
korrika egongo balitz bezala.

Utzi,
zuen atzetik
korrika egiten duen horri guztiari.

Badakizue zergatik:
Ez zaituztelako
inoiz harrapatuko.

Buzoa jarri zuen bizitzetan.
Eta ez begiratu atzera.
Atzean…
ezpaitago ezer.
Kantu bat,
apenas.

Eta hori asko da.
Seguraski,
nahikoa,
aski.

Bestealdera,
salto egiteko nahiko den,
guzti hori.
Sláinte.
ftf.

Publicado el

Alive & Kicking

Bizirik.
Zigarroa eskatzen duenean birikak.
Do not you forget about me, garraxi egin genuen, egun hartan, balkoitik bota nahi zuen kalekume bihurri hark bezala.
IMG_0102
Bizirik.
Ikusten ditugunean umeak kalean ametsak akatzen.
Eta ostiko bat emango genioke ere, gustokoa ez dugun guzti horri.

Belfast naughty child, berriro gure barruan.
Garraxika bere amari:
Ya(ou) cannot eat flags for breakfast, mum!!!
Hasi da (benetako) iraultza.IMG_0109
ftf.