Inoiz ez ditut
SENS
horren bi
ingelesezko azepzioen inguruan asmatu.
Sensitive zenean, sensible zen.
Eta alderantziz.
Beti kakaztua.
Beti ezin ulertu.
Eta orain,
bata bestearekin nahastuak ditut
inoiz baino gehiago.
Eta ezin ivy
honetakoak hanketakoak errez aska.
Lurrari ondo lotuak.
Aidean, egongo bagina hobe.
Hegan.
SENS gabe.
Hori ez ei da posiblea.
Bai, zu pertsona normalaren moduan.
Eguzkia ikusten ez duena
kantu bat entzuteko denbora hartzen ez duena
Nik SENS horretatik ezin dut
askatu.
Kantu batek
bihotzetik tiraka
eztarria tiratzen dit
itotzeraino
maite duzun hori zaintzeagatik
zaintzegatik
ulerkorraren atezuan
ilusio
eta
ametsaren
erreinuan
Kakaztua.
Hori kakaztua.
Eta SENSible nahiko nuke izan oso
SENSitive izan beharrean.
Baina ez,
beti alderantzizkoa ateratzen da.
Dictionary puta horretan
sekula ikasi ez dugun ñabardurak izango ote dira.
Gitarra hartu dut.
Kings Of Convenience – Riot On An Empty Street
Eta etxeko egongelan
Danimarka
edota
Inpernua izan daitekeen,
(bost ajola non)
erakundeak jada hustu egin ditugunean
edukiz hustuz
eta
mamuz bete,
uluka,
xuxurluka,
gure barruko
SENSa
hustu arte.
Gu hustu arte.
SENS biak
oinak
amalurra
hitza
ahoa
galduta
Eta zu,
hain zaratatsu maiz
non zaude?
zer egiten duzu ixilik?
Orain zenuen unea
SENSa aldarrikatzeko.
Nik
jada
SENS
bakoa
bihurtu naizenean.
Eta zu?
Ftf.