Etiqueta: city

Publicado el

Hiria&Espeleologoa

nycPabesaren azpian, pabesaren azpian, zeuden benetako lagunak, kanturik onenak, liburuaren pasarterik zirraragarrienak, maitasunaren lorratzak,…
Izan ere pabesaren azpitik Hiria Orlegi ikusten zen.
Hor goian, espeleologoaren begietara, asfaltoan oinez zebiltzan gizaseme horiek, grisa ikusten baitzuten, benetan orlegi zen gure Hiria. Egunak joan eta egunak etorri, pabesaren gainean «bizi» ziren horiek bizitzak geroz eta «grisagoak», geroz eta lausoak ikusten zituen espeleologoak. Ustezko aita papera egoki betetzen zuen 35 urteko zuzendaria. Zoriontsu bere zoriontasun eremua minifundio jada bihurtua. Bost axola zeren balioren inguruan sortua. Izan ere, gure hiri honetan, jada ez zuen axola zeren balioren inguruan egiten ziren gauzak. Soilik egitea, eta gainera gaizki egitea zen kontua. Ustezko elkartasun itxurako batekin, sare sozialen elkartasun kartoizkoa eraikiz. Eta hori grisa zen oso espeleologoaren begietara. Hiria grisa ikustea. Zertarako nahi zuten ustezko hitz potoloen inguruan eraikitzen ari ginela esatea…guztia grisa zenean. Non geratu zen benetako «hiria»?
Pabesaren azpian. Berdea den Hiria. Loreztatu eta landareak naturalki, behartu gabe sortzen ziren horretan.
Espeleogoaren begi-ninietan.
Hor zegoen, sakonetik ernetzen, barrutik ateratzen.
Espeleologoaren begi-ninietan zeuden, beste hiri askoren zatiak, puzzle baten moduan, bere begi-ninietan guztiak ensanblaturik.
 
Orain, espeleologoaren begi-ninietatik loratzen ari dena, pabesaren azpitik goraka hazten eta lurzoroko paretetatik goraka hazten ari den berdea. Emeki-emeki, ia oharkabean. Ixil-ixil. Berdea, gorantz dihoana. Grisezko gizasemen horiek irentsi dituen basalore basati libre eta eztengarri tupido hori. Gorantz, zuengana, zuek jada irentsi zaituzten, Hiria.
Jada esnatzen hasia den hiria……………..

Ftf.

Publicado el

«The Thing»

layersTrenean.
Jendea guztia eta ni.
train
Atzoko afalosteko ardoz bustitako elkarrizketarekin akordatzen ari naiz. Bai, gure ditxosko herria eta «The Thing» hori. Atentatua hizpide eta «zirkulu laberintiko bizioso guztia» ondorioz. As usual.

Eta bai, esan egingo dut:
I am really exhausted.
———————————————————–
Nekatuta nago. EuskalH.rekin. Eta sentsazioa dut, merezi duen jende asko ere nekatuta dagoela. Azkenean, errezagoa litzateke, bost axola izatea eta listo. Anestesikoa sartu eta benga. (Horrela ikusten nuen nere bizilagun ertzaina, Foru Aldundiko civil servanta eta partidoko liberatua).
Baina, please, ez naiz ez:
Iritzibakoa, axalekoa, anbiguoa, bihozkabea, xinplea, manipulagarria, izan nahi. Bitartean, kategoriek, itotzen dute. Ito. Imaginazio gutxi. Hainbeste berrikuntza eta zein imaginazio gutxi. Zein konfidantza gutxi, jendearekin. Nik konfidantza badut.
Portland-eko lehio honen bestaldean, euria elur bihurtu da.
Eta aldaketa horrekin, out of the blue, Zarauzko hondartzara egin dut salto.
road————————————————————
Trenetik salto eginez.
Martxan.
Elur artean korrika hasi naiz.
Bakarrik.
Nekatuta baina korrika jarraitu nahi dut.
Zergatik?
Merezi duelako zerbaitetan sinistea.
Eta hor zaudeten horiek denak
merezi duzutelako.
Bestaldean.
Merezi duzute.
Babestu nahi dut elurretik.
Hotzetik.
Eta Main Library frenteko Tango Coffee Bar-en,
topatzen dut babeslekua.
Lehio honen bestaldera.
Jendea. Berriro.
————————————————————
«The thing».
Eta izan nahi dut.
Eta sentitu nahi dut.
Baina, autodeterminazioa ere nahi dut.
«The Thing» eta enparauaz, autoderminatu nahi dut.zarautz edoHarriak bide erditik kendu.
Gu izan. Eta gure bidea berriro topatu.

Ps: Bobby Sands izatea handia litzateke.
Hunger filmaren bukaeran, korrika egiteari uzten dionean. Atzera begira. Eta autobusean bere burua imaginatzen duenean. Batzutan, Zarauzko hondartza galduetan, etzan eta olatuak gu har gaitzan uztea litzateke onena.
Nik horrela egin nahi dut hemendik.
Etzan eta trenetik salto egin,
jeitsi,
eta:
Donegal-eko autobusak eraman nazala, nahi duen lekura.
Portland-eko trenak utz nazala, nahi duen lekuan.
Zarauzko hondartza galduen itsasoak eraman nazala, nahi duen
lekura.

Ez nau arduratzen jada.
Nora iritsi.
Eta zer izan.

Izan ere,
jada
GARA.
(Edo hori pentsatu nahi dut.
Eta horrela ezpada ere, gutxienez bidea gozatu.
Ez baita gutxi hori. Edo neri hori iruditzen zait behintzat. Eta oker banago…baita ere. Hori pentsatu nahi dut.)
Txapela jantzi eta trenera abiatzen naiz, hemengoarekin eta hangoarekin pentsatuz. Bateraturik. Han zarautz or eta hemen.kafe lasai
Beste egun bat gehiago, basqueOUTSIDEland-en.
Ni. Gu.

Portland, OR, USA.
ftf.