cano – Página 2 – aka igor calzada

14 agosto, 20112 febrero, 2021

Recording Courthouse Studios (Ennistymon, Co.Clare, Ireland) August 2011. Ps: After PhD:)

Igor Calzada spent the week in the house and recorded a few songs at the
Courthouse Studios (Ennistymon, Co. Clare, Ireland) with Quentin Cowper at the controls and playing
various instruments. From a poem by Bernardo Atxaga and an original song
by Ruper Ordorika, FasTFatum, is sung in Basque. In the video it’s just
the raw take of the song but the finished version can be heard at
www.fastfatum.com or www.myspace.com/fastfatum
Written by: Fergus Tighe, Irish Film Director.

Thanks a million: Jackie Askew, Dr. «Perro» Ph.D., Fergus Tighe, Quentin Cowper, Trudi van der Elsen, Fiona Dwyer, Dara, Maria, Bernard, Paul Doolie and all of you met in Co. Clare.

Track 0: Emergency. (I.Calzada/I.Calzada)

· Vocals&Banjo: I.Calzada.

It could not be imagined this «foolish» song without those road-trip across road-trip in Iceland in 2005. «Foolish» song for a foolish moment in an Emergency Shelter at that night…or for every kind of emergency situations. But foolish…to sing in an shelter or cottage with a banjo. I was in this kind of mood to sing a «foolish» song. I wanted.

Track 2: Huts. (H.Cano/I.Calzada)

· Vocals&Acoustic Guitar: I.Calzada.
· Acoustic Bass&Lead Electric Guitar: Q.Cowper.
· Shakers: I.Calzada&Q.Cowper.

Harkaitz-ek idatzia iparraldera atera baino lehen. Zaharrak Berri, edo Berriak Zahar. Ireland honetan kutsu hori nabaria, beti deigarria egin zaidalarik. Oso modu berezian grabatu genuen estudioan. Agian oso bestelakoa. Huts, une hutsak, guztiz. Oso Far West ateratzen da…ez dakit.

Track 5: Exit. (H.Cano/I.Calzada)

· Vocals, Acoustic Guitar, Lead Electric Guitar&Bodhrán: I.Calzada.
· Mandolin: Q.Cowper
Harkaitz-ek idatzi duen letra handi horietako bat neretzat. Izenburua EXIT zen oso garbi. Idatzita zegoen moduan, hartu eta kantatzekoa izan da. Kantua oso zuzen zuzen atera zen hasieratik. Agian oso irlandarra kantatzeko modu a capellako horretarako egokia, baina sekula ez nuen horrelakorik pentsatu. Sarri kantatua bestalde afalosteetan, singing session-a datorrenean. Eta horrexegatik Quentin-ek oso ondo heldu zion mandolinarekin. Oso ondo kokatua Co.Clare-eko berdean. Diskotik haratago joan den kantua. Ikono garbia dudarik gabe neretzat. Bodhrán-arekin gozatu nuen bai, perkusio garaiak gogoan. Luzea, luzea izan behar zue/delako.

Track 6: Fas Fatum. (B.Atxaga/R.Ordorika)

· Vocals&Acoustic Guitar: I.Calzada.

Zer esan kantu honen inguruan. Askotan kantatu dut azken aldi honetan. Kantu iniziatikoa eta bitala. Aipatzekoa da, irlandarren kuriositatea kantuarekin. Oso deigarria egiten zaie. Modu oso Ani Difranco moduan kantatua, kantatua, lasaia, patxadaz, autobus bat hartzen den patxada berdinarekin. OFF eta ON ahotsak. Elkarrizketa. Kantu lehena, iniziatikoa…esnezko ibaiak obsesiboki amaitezin egiten dutena. Oso aktuala, ere, sozialki. Long life Fas Fatum:)

Track 8: Kamalehoi. (I.Calzada/I.Calzada)

· Vocals&Acoustic Guitar: I.Calzada.
· Banjo: Q.Cowper.

Tokyo-ko Ebisu auzuneko ekilore baratza batekin harrituta geratu ostean, ezin loak hartu ezin dudanean, kamalehoiekin esnatzen naiz harrezkero. Duda barik, gauerako kantua. Azkena, oheratzean, kamalehoiekin oheratzeko. Edo kamalehoi gisa bizitzeko eta goizero esnatzeko. Diska eta gero grabatu nuen kantu bakarra. Errekuperatzea egokia iruditu zait. Puntu hipnotiko bat du, gustatzen zaidana. Lasaigarria. Azkena, setlist-eko azkena. Oheratzeko. Toki-on.

5 agosto, 20112 febrero, 2021

«Huts» (H.Cano/I.Calzada) Proto-song (before departing to the North)

H-U-T-S

(Harkaitz
Cano/Igor Calzada “FasTFatum”)

Hanka puntetan etxetik urrundu

Asmo zaharrak lurrundu

Kantu zaharrak hitz berriekin ondu

Lagunik ez larrutu

Haserreen aurrean mutu

Bizitzak ertz gozoak ere baditu

Azal zaharrak ere azal berriak baditu

Azal berri zaharrak ukitu

Ardo kortxoak atera berritan usaindu

Zaharrak berri bailiran sentitu

Txarrantxa txantxa bihurtu (Ez inor
usatu,) ez inor uxatu

Hiriko garratzak txantxa horiekin
eztitu.

Ps:

Heading to N.

Ftf.

4 junio, 20112 febrero, 2021

Fas Fatum (R.Ordorika&B.Atxaga) version by basque songwriter FasTFatum, for the first time (in Pintxos&Blogs: Musical Scene).

Fas Fatum is a song from the 80ies by Ruper Ordorika, basque songwriter
based on Bernardo Atxaga’s poem with the same title.
Igor Calzada songwriter from Basque Country, took this song as a name of his alter ego:
FasTFatum. Making a word’s game, between Fas Fatum and FasTFatum evoking
fast, path, fate, destiny,….
This is a thanksgiving to both Ordorika and Atxaga. Igor Calzada keeps on
collaborating nowadays with the basque writer Harkaitz Cano.
—
Fas Fatum lyrics (english)
One of the friends he whispers to himself, fas fatum
Fado is really a sad song, sad,
in the corner an old whispers
obrigado moire, and she turns the page.
A 53 year old man looking for work
driver’s license first class
great need, a sick daughter,
so sick, and she says sure
probably already has committed suicide
(I love you, you respond)
A window will be emptied
(I love you, I love you)
a spoon, a sword, now useless
(the phallus, you are talking about the phallus)
His blood is diluted and in water.
You’re right, has died
the time of the adventurers, it is true;
the land is still infinite for the tiny
children’s feet, and like yesterday
rivers of milk fondle the root of the trees
but where are the heroes
Who can imagine another Lope de Aguirre,
Today we die like moths
and in our last hours: asphyxia,
cloying flowers wilted
our shrouds and dirty, it’s true
in the freezer made in Germany
//
Fas Fatum lyrics (spanish)
Uno de los amigos susurra para sí, fas fatum
el fado sí que es una canción triste, tristísima,
en el rincón un viejo cuchichea
moito obrigado, y ella pasa la página.
Un hombre de 53 años busca trabajo
carnet de conducir de primera clase,
mucha necesidad, una hija enferma,
tan enferma, y ella dice seguro,
seguro que ya se ha suicidado
(te quiero mucho, le responden),
una ventana habrá quedado vacía
(te quiero mucho, te quiero mucho)
una cuchara, una espada, ahora ya inútiles
(el falo, estás hablando del falo)
su sangre se diluye ya en las aguas.
Tienes razón: ha muerto ya
la época de los aventureros, es verdad;
la tierra todavía es infinita para los diminutos
pies de los niños, y como ayer
ríos de leche acarician la raíz de los árboles;
pero dónde están los héroes,
quién puede imaginar otro Lope de Aguirre,
hoy morimos como las mariposas nocturnas,
y en nuestras últimas horas: la asfixia,
el empalago de las flores marchitas;
nuestros sudarios ya están sucios, es verdad,
en ese congelador made in Germany

2 junio, 20112 febrero, 2021

Analisis Fas Fatum (R.Ordorika&B.Atxaga) version by FasTFatum, for the first time (in Pintxos&Blogs: Musical Scene).

decalogo

1.- panorama: lokala eta globala.
2.- nondik sortzen dira kantuak?
egunerokotasunetik. begiratzetik. rutinak apurtzen zaituenetik.
3.- etxean: sukaldean.
4.- bidaiak&hiriak.
5.- donostia:VEClub,Bukowski,doka,
6.- maketak&jendea ez da joaten kontzertuetara.
7.- zer musika gustatzen zaizu?
8.- kantu bat, egunero.
9.- raw material: USA, ene herrian, japan,…
10.- Hurrengo albuma: HUSTU-HUTS
Me ha pinchado alguien.

songs: english simple man/

Q&A:

Laburrean, 5/10 minututan:

Zein da zure erlazioa musikarekin?
Zein izan da zure ibilbidea?
Nondik lortu duzu inspirazioa?
Beste musikariekin proiektuak dituzu? eduki dituzu?
Nola ulertzen duzu kooperazioa musikan?
Beste diziplinekin proiekturik aurrera atera al duzu?
Nola sozializatzen duzu zure lana?
Publikoak zure lana baloratu al du? Zein alderdi positibo eta zein negatibo?
Erakunde publikoekin harremana al duzu? Mainstream musikaren barne al zaude? Indie?
Musikan zure lana soilik importatzen al zaizu? Tendentziak nola
baloratzen dituzu? Musika existitzen al da edota musikariak soilik?
(…no existe el arte, existen los artistas…)

16 octubre, 20102 febrero, 2021

Tigre batekin bizi (H.Cano.)

H.
hemen jasotzen diat
idazki inspirazio gai hona, nerera ekarririk.
Gure elkarrizketetan maiz izan dena.
Hirea duk honakoa. Nerera ekartzen diat,
gure elkarrizketen testigu:

Tigre batekin bizi

Alferrik da hona nola heldu zen galdetzea.

Gure aurreko maizterrak ahaztu ote zuen deskuidoz edo maleziaz,

leihoak zabalik utzi arau sartu ote zen gu ohartu gabe,

geure disko bilduma gorroto duen bizilagunen jukutria ote den

edo hilean behin ura, gasa, argindarraren kontaduria

aztertzera datorren

langile buzo-urdinarena.

Irakurri ditut gustuko pentsalariak, Wittgenstein, Cioran, Steiner;

baina ez dut haietan erantzunik topatu.

Dakidan gauza bakarra da tigre bat bizi dela gurean.

Hura ikusi gabe egunak ematean ere,

jada ez diogu, lehen bezala,

joan ote den itxaropenik elkarri aitatzen:

badakigu itzuliko dela eta itzuli egiten da.

Tigre bat ez da katu bat, horregatik,

ez jakin noiz bukatuko zaizkion bizitzak.

Hor dagoela irudikatze hutsak eragozten digu sarri ohetik ateratzea.

Ehiztari bokazioa piztu behar liguke tigreak, eta ez digu piztu.

Ginen anai-arrebetarik ez gaude guztiok,

baina tigrearena da errua?

Beti izan zen haserreren bat haietako bakoitza

betirako partitu zedinean

eta ez ginen erabat seguru egon

tigrearen erruaz,

nahiz eta ongi datorren batzuetan tigre bat etxean

errua nori egotzi izateko.

Lanera berandu iristean diogu: tigreagatik ez balitz.

Batzuetan egia da, beste batzuetan ez.

Tigre batekin bizi zarenean erlojuak atzeratu egiten dira,

hain goiz dela ematen du ze, oso berandu dela jabetzen baitzara.

Inoiz ez da uste duzun bezain garaiz.

Gezurra dirudi, tigre batek, atzapar horiekin,

erlojuetako orratzak mugitzeko abildadea izatea.

Berba anpulosa dirudi, baina hala da: denbora geratzeko gaitasuna du.

Beharbada ez genituen ongi interpretatu zeinuak:

hozkailuan faltatzen ziren gauzak, armairu nahasiak,

arropa tarratatuak.

Erne ibili beharra dago, tigre bat bizi bada zurean.

Ez da tigre kumea batere,

baina akaso kumeago zen lehen orain baino.

Gurekin batera hazi da? Tigre heldua zen hasieratik?

Ez ote dira, bat bakarraren ordez, bi tigre? Hiru, diozue?

Ez dugu segurantzia erabatekorik.

Etxekoak ez gara horretan ados jartzen,

gutxitan ikusi baitugu osorik:

batzuetan ez da geure bizkarrean sentitzen dugun

presentzia lausoa baino,

noiz hats, noiz kirats:

gure ospakizunen zelatan

geure ametsen aiduru

geure algaren jeloskor

geure lantuen zergatien jakin-min.

Burua jiratu orduko isatsa baino ez diogu ikusten,

arrastaka leun desagertzen.

Oin arrastoak moketan,

zurrunga oihanekoa,

egurrezko zoruaren karranka,

arrasto txikiak, ia ikusezinak izaten dirabatzuetan

hor segitzen duen seinale.

Entzun izan ditut adituak irratian hizketan:

tigrea hau, tigrea hura, tigrea bestea…

Eta nik, neure artean: “lekutan hitz horiek

tigrerik bazenute etxean”.

Tigre batekin bizi gara baina ez

ditugu elkarren begiak ezagutzen.

Agudo ikasarazi genion etxeko txikienari oinez,

beldur ginelako ez ote zuen tigreak isekatzat hartuko

bera ez beste inor

lauroinka ikustea.

Inor gutxi ausartzen zaizu etxera bisitan,

tigre bat bizi denean zurean.

Tigre batekin bizi garela ahaztu egiten dugu sarri,

egun luzetan akordatu ere ez, aizue,

bat-batean aurrez aurre topatzen duzun arte,

egun seinalerik gabekoenean:

demagun asteazken batez, demagun udazkenean,

demagun lanetik etxera goazela, txistuka, nekatuta.

Tigre batzuk nobleak direla diozue?

Tigreak tigreak dira, haratago ni ez naiz ausartzen.

Ez da babes ofizialeko etxea, baina tigre bat

bizi da geurean.

Pentsatu izan dugu: etxea saltzea, erosleari deus esan gabe.

Ate guztiak zabalik laga eta aldegin dezan itxoitea,

etxeko iturri guztiak irekita utzi eta guk geuk aldegitea.

Ia denetik pasa zaigu burutik, baina atzenerako, horixe da egia,

ohitu egin gara tigre honekin bizitzen.

Sor eta gara al daiteke kariñorik tigre batekiko?

Sor eta gara daiteke, baina tigrea tigre da,

ez ditu bere marrak eranzten.

Arra da ala emea? Berrogeita hamar urte ditu?

Hamabost? Hirurogeita hamabi? Bostehun?

Afalostean, hark miazkatutako intxaurrak jan bitarte,

tigrearen adinaz mintzatzen gara isilpean:

zahartu ote den batere, moteldu edo zabartu,

ez ote den dena iruzurra,

ez ote den tigre baten karetaz mozorrotutako

bizkarroiren bat.

Zehatz eta zuzen nahi nuke idatzi tigrearen marra bihurrietan.

Kalean barrena jendeari so, ez naiz galdetzera ausartzen:

baduzue zuek tigrerik etxean? Esan egia: badea tigre gabeko etxerik?

Ez ote da Harramazka guztiok bizi garen nazioaren izena?

Ez dute bada esaten, antzekoak garela gizon-emakume guztiok?

Tigre batekin bizi naiz eta ez dakit

asmatuko nukeen bizitzen

tigrerik batere gabe.

Ftf.