Ondarreta,
kometa Ivy – Kite batekin jolasten dugu.
Ondarra, zapateraino, barru barruraino sartu zaigu.
Ez diogu ezer elkarri esaten.
Baina benetako irriparreak egongo balira,
zoriontasunetik, milimetro baterako distantzia dagoela, gure ezpainen artean pentsatu ahal izango nuke.
Gaur paseatzeko egun tonto eta after-raining horietako bat da. Osteguna. Ostegun tonto bezain, normala. Eta aldi berean, gauza asko papelerara botatzeko eguna.
Tamarindoen hostoak erori dira. Eta uste dut, hiri honetako pertsonak bakarrak garela ardo Coster’s del Segré batekin ospatu dugunak.
—
Oh ama,
ez utzi nere kometa
besteek har dezaten.
—
Oh aita,
ez utzi nere kometa
(heldu ondo)
gal dadila
zeruan irekian.
—
ftf.
Esan/vs/EzEsan: We are all (azken batean) Weird Fishes.
Mutu geratzea ei da onena.
Agian estropozo egin nahi ez duenarentzat.
Edo agian ezer esateko ere ez duenarentzat.
Edo entzutea gurago duenak.
Baina edozein delarik aukera,
denok gara arrai arraroak.
Batzuk, urazalean (gauzak esaten eta idazten) ibiltzen diren bezala, beste batzuk, urazpian aritzen dira igerian (burua gainazalera ateratzeko beldurrez).
Izuen gordelekuen barrena, itsasazpian.
Baina,
edozein delarik ere egiten den aukera,
Tokyo-ko Tsukiji fish market-ean
burugabeak,
agerian edo estalian,
(ilusioz eta beldurrez ekipatuak)
denok gara,
itsaso honen sakontasuna ezezaguna delarik, bere ur urdinaren altzoan,
noraezean igerian dabiltzan,
arrai arraroak.
San Francisco, CAlifornia (USA)
2008Aug. (in mind&remake)
Ps: SF Bay Arean hasi ginen
igerian…
igerian…
igerian…
gure kostetaraino…
eta segi igerian…
igerian…
igerian…
ftf.
Zu (U)
You.
Me.
And Everything caught in the fire.
//
Zu
eta
Ni.
Guztia suan atrapatuta.
//
You are the sun and moon and stars are you
And I could never run away from you
You try at working out chaotic things
And why, should I believe myself not you?
It’s like the world is gonna end so soon
And why should I believe myself?
You, me and everything caught in the fire
I can see me drowning
Caught in the fire.
//
//
Pertsonak ez direlako aldatzen.
Gauzak bakarrik aldatzen direlako.
Zu eta Ni ez.
Gauzak aldatu egiten dira,
sutan
(erre eta betirako desagertzen direnean)
[Zu (U)
ez].
//
nI
nEVEr.
ftf.
Zigarro-exit
Zigarro-exit,
eskilera luze horiek jeitsi ostean
(egingo dudana, gERO),
Zigarro-exit,
luze, ixiltasunaren hari izpi horiek apurtzeko,
(aurrean dudan Miles-i, begietara begira, oRAIN).
Barruko hatsari
behelainopeko kearen hotzidurarekin ateratzen utziko diot.
Erraiak berotu ditzan.
(Begiak itxita, gero arratsaldean)
jada ondarretako hondartza
eta nere betiko bay arean,
elurtea senti daitekeen eguna da gAURkoa.
(Elurraren zai,
gaurko egunetik aurrera kontatzen hasi gara.
Uda joan da.
Tokyo hor, etxeko wok eta bol-etako chopstick-ak, eusten diote, fin eta ixil.)
15:15 markatzen dutenean (paretan dudan)
erlojuaren orratz elurtuek
…
(miles…so what?…
orduan zer…?)
//
ftf.
Sputnik…jendea ez da aldatzen…
…Gauzak bakarrik aldatzen dira.
//
Hain zurbil zaude gaur, metroko bagoian,
hain zuri.
Hain hauskor.
Hain lau gelatako.
//
Eraikinen tarte horietan, bai egia da, soinuek habitatzen dutela.
Aspaldi.
Zu eta nere urruntasunaren arteko tankerako ixiltasun eta distantziak daude bertan almazenatuak. Miloika pertsonena bezala, pareta hestu horietan, metatuak, kolpatuak, pilatuak,…intziorio noiz bihurtuko zai dauden soinuak. Heuren kabidadeetatik noiz aterako zai.
Tokyo-ko eraikinen tarte hestu horietan,
sekula esan ez dizkizudan guztiak daude gordeta.
Eta ni bezala,
beste mila,
ni bezelakok,
sekula esan ez zituztenak,
daude hor almazenatuta.
Kiloka. Bata bestearen gainean.
Intziorio noiz bihurtu eta kabidade horretatik noiz aterako.
Zu bezala Sputnik.
Eta dena Sputnik,
nahiago duzulako ixiltasunak almazenatu,
hain ederrak diren zure begi bildurtiekin
ni begiratu baino.
Eta nik,
begi horiek ikusiz gero,
mozkortuko nintzatekeelako, zoriontasunez.
Zeren,
Sputnik,
badakit:
Azken batean,
ni ikusten nauzu,
hor lubakitua zaudelarik,
segunduro,
gauzak bakarrik aldatzen diren eraikinen arteko zirrikitu horietatik.
//
Eta ni ez nauzu (jada gehiago) engainatzen.
Gauzak bakarrik aldatzen dira.
Baina zu hor zaude, lubakitua.
(Eta apurka apurka, neu ere, lubakitu naiz).
Eta, esango dizut:
Zu ere ezin zara aldatu.
Horrelakoa zara, Sputnik.
Ni bezelakoa.
Hori guztia,
eta hori,
besterik ez.
Baietz?
Bai.
//
ftf.