Ilargi-erdia.
Busa gelditu egin da.
Gora begiratu eta Oregon-eko ilargia ikusi nahi izan dut. Ez, ez zegoen hor. Donostia Bay Area-ko ilargia ikusi dut, laino artean.
Olatuak, poliki eta ia indarrik egin gabe, jotzen dute Ondarretako hondartza. Eta ilargi-erdia hor goian.
Argi guztiak itzaltzen dira, Atlantikoaren alde honetan. Eta arimak, gorputzak eta bihotzak ere itzali egiten dira.
Udaberria etortzear dagoen honetan, neguan ximeldutako adarrak erorita lurrean, egin duen ekaitzaren ostean. Kimuak hor ernetzeko prest. Hamabost urteko neska baten ametsa bezain ederra, bai. Edo rock soinu solemne baten moduan zai dagoena. Eztanda egiteko.
Baina ez, poliki poliki etorriko da Spring hau.
Ilargi-erdiak esan digu belarrira gaur gauean. Emeki emeki eroriko direla, azken hostoak, eta gure giharrak ere, askatzen joango direla, udaberriko, hamabost urteko neskaren ametsa besarkatzeko prest izateko, gure besoak. Irekiak.
Hondartzara begira jarriko gara. Inor ez han. Goizeko hamarrak. Eta No Line On The Horizon, because the line on the sea and the line on the horizon merged. Sea and Sky are all blue. Blue dream. Blue day. Eta hamabost urteko neska hor, urertzetik, oinez, hankak, bustirik, bere soineko zuriarekin. Haizeak, astintzen ditu bere txima beltzak. Eta bere begi urdinak, bat egiten dute, itsasoaren eta zeruaren urdinarekin. Esplosio urdina. Beti urdina da…blueblueblueblue…
Eta guk dena ikusiko dugu berdetik…Hor goitik.Greegreengreengreengreen…
———————————————–
Spring in green is going to be ready there just to open your arms around the full-moon to the blue dream
fastfatum