Christina Rosenvinge – Chicago – con Vetusta Morla
I fell in love again,
All things go, all things go.
Bihar banoa, edo etzi. Zer axola du?
Soineko burdinduaz ikusten dut Bilbo, hamabost urteko neska bat bezain ederra.
I made a lot of mistakes.
Etxea polita da gertutik ikusita. Gertutik ikusita, urrutitik ikusita.
Chicago. Chicago. Chicago.
Akordatzen naiz, kantu hau non entzun nuen.
Portland-eko coast-era bidean.
Askotan ez du axola non gauden, baizik non dugun bihotza.
Batzuk ez dute hori sentitzen, ez dutelako bihotza lekuz aldatu, ez dago mudantzarik inoiz, bihotza Chicagon geratzen da.
Eta Chicago edozein leku, edozein hiri da.
Bilbo? London? Tokyo? NYC?
Edo…kaka zerutiarra.
Kritika gehiago ez.
Gogaitzen nau zu horrela entzutea. Hiriaren kontra. Hiriak jaiotzen ikusi hau, ez al haiz akordatzen, maddi?
If I was crying
in the van
with my friends
it was for freedom
from myself
and from the land.
I made a lot of mistakes.
Eta zoriontsu naiz horregatik.
Eta Chicago-ra goaz, Chicago, edozein leku, edozein hiri denean, jakin gabe nora goazen, beti goazelako, beti berriro bueltatzeko.
Eta etengabe, once again.
Joan etortzeko,
Etorri joateko.
Han izanik, hona naiz.
Ftf.