SLOWFATUM
Eguzkia, zu (& the frozen bank)
Ez nintzen ni. Bestea (diot). Eguzki errainuen azpian izozten zioan bankua bihurtzen ari nintzen ni. Insensiblea mundua (pentsatzen nuen nik). Ah bai, insensiblea diot orain. Eta kantuak dioen bezala, «jendeak ez du pentsatzen ezertan soilik bakarrik sendatzen diren zainetan» (Elurra Zaurien Gainean).
Eta hala da. Kantauriko eguzki «epel» honek utz diezaiola lekua, pazifikoaren soseguari.
Errezena, ez delako betiko onena.
Eta hau benetakoa, tripen korapiloa bezala. Eta hori estaltzen duenik bada, bakarrik sendatzen diren zainak bezala. Eta hurrengorarte. Bejondeizuela. Zuen kalte. Baina hori bide zailagoa da.
Ba ni oraingoz bankuan geratzen naiz. Izoztuan.
Eguzkiak epelduko duen, banku izoztuan. Hemen edo han.
(Hori da gutxienekoa).
C u.
ftf.
Which is the prize of Freedom?// Zein da Libertatearen prezioa?
Lirika eta Libertatea.
Lyrics and Freedom.
Denborarekin ezin jakin zer egin, denbora dugunean. Eta dugunean ito.
Eta zein da horren prezioa?
Which is the prize of a piece of time?
Which is the prize of feeling in a no man’s land?
(thanks a.))
ftf.
«Editors» Live BCN 31/March/08.
Let’s say, I cannot stand with it any longer. And I invite you to run away and go somewhere far. And there, we can laugh about bastards and dream in a endless land.
It’s time to explode: Let’s explode.
ftf.