Autor: icalzada

Publicado el

TEARS

vatnajokull2
It was in-between Reykjavik and Akureyri.
I stopped because I could not keep on driving.
I could not see the road.

Tears mixed with Vatnajökull glaciar pure cold water.

Nobody was there.
So,
I do not hope,
you may understand it.

Ps:
Next time,
when you may cry,
think,
that
there is a huge glaciar,
that is much bigger
than whole sum of
your and my tears,
together.

Maybe,
you may start
understanding
(just
a little
could be
a lot.
A small tear,
a piece
of
the
Vatnajökull,
that
I
have
inside of me).
vatnajokull//
ftf.

Publicado el

KISSES

Bagoia ia hutsik.
Bi geltoki falta dira.
Mogwai belarrietan, eztanda egin behar didatela.

Eta, KISSES movie-a buruan.
Zein inozentea izan daiteke muxu bat?
Inozente eta suizida?
Eta erahiltzailea
Eta dena.
Eta bonba bat.

Trena gelditzera dihoa.
Iritsi naiz.
The kiss is the way you give and take.
Ezin dut etxera joan.
(Zerbait barruan geratu da.)
Pipa piztu.
Estazioa, hutsik.
Guztiz hutsik.
Kotxea hor ondoan.
Ilargia hor goian.
Bankuan exeri.
Washington SE 12th.

Dublin.
Bi ume. Mutila, Dylan eta neska, Shióban.
Erruedadun zapatilak erosi dituzte, biak, mall batean; Dylan-en aitak, bere ama jipoitu duen, une latz bat aprobetxatuz. That’s life esango lukete States honetan. Han aldiz, docklands, south canal eta smithfield inguruan, bi ume beldurtik, jolasteari ekiten diote. Ez dute beste ezer. Beraien inozentzia. 11 urteren inozentzia berdaderoa. (Bizitza guztian zehar, galduko ezpalute, gerta lekieen onena.)

Eta azken muxua.
Horrek salbatuko ditu.
(Ezpaduzu uste, zu zara,
dagoeneko galdua zaudena.
Ez dut duda izpirik honetan.
Inoiz ez naiz hain seguru egon.)

Ps:
Kotxean sartu eta
The Decemberists-en single berria,
The Rake Song, really loud, really.
Keep the Car Running.
Really fast, really.

Publicado el

Manzana & Plátano

Picture
H.k deitu dit.
Apple & Banana erosten ari nintzen.
Damien Rice tripetarako analgesikoa hartzen ere.
(Arroza, beti izan da ona for the digestion).
Damien Sushy Rice.

And Apple & Banana.
—————————
Kolgatu dut.
Kanpora begiratu dut. Lehioaren bestaldera.
Orduan gogoratu naiz, goizeko bagoian zegoen emakume boliviarrari, eseritzeko lekua eskeini diodanean. Bere haurra, sintxan-en marrazkiekin egindako manta batekin estaltzen ikusi dut bagoian sartzen. Eta bihotza uzkurtu egin zait, North Face and Columbia coat-ekin, forratuta zauden Oregonian itsuen artean. Bapatean, emakumea eta ni begira geratu gara, eta hirurak bagoiko bidaide bakar bihurtu gara, bere harridurarako. Inor ez begira. Eseri da, eta «thank u» lotsati baten ostean, nere «de nada»k, are gehiago harritu du emakumea. «Gracias Sr.» gehitu du, orduerdiera, jeisteko gestoa egin dudanean.
—————————
Apple & Banana.
Hori bakarrik jango dut gaur.
Ez dut gehiago behar, gaurkoan egunez behintzat.
—————————
Gauerokoan, arroza jango dut.
(Nahi adina.)
ftf.
//

Publicado el

Tragic-comedy (Immaculate Fools)

Goizeko kafea egin. Coffee&Drive, coffee + driveu know man.
Kotxean sartu. Eta as everyday, turn on the radio. Sitting on the Dock of the Bay, Mr. Ottis Redding. Hitz jakintsuak weekend-eko Forest Park-erako. Eta gero, Snow Patrol-en romantizismo rockeroak ikutzen dik, ziztada, atximurka berriro,…eta dena errezagoa litzateke, bentrikulu-aurikuludun aparatu hor barrutik estirpatuko balidate. Errazago for sure.
Trenean sartu. Laptop-a piztu. Umea begira. Ke seinalea.
Eta, it`s closest I can get to you.

Oraindik ere, benetako estupido inmakulatuak gara.
Oraindik bai.
Tragic-comedy.

Trena badihoa eta weekend-a badator.
Go for it.

Publicado el

Keep Running your Car (Arcade Fire)

Downtown.
Downstairs.

Two blacks and Suzanne, the blonde hair, super-perfect girl, next to me. In the Pearl District. 12th Av. Silk Vietnamitese Restaurant.

And the iPhone is telling me that this Arcade Fire is called «Keep the Car Running».

The only thing I know is my stomach belongs to me.
And nobody is going to break it any longer.

I said.
//
Meanwhile, Jhon and Martin sat down in the next table. They looked at each other. 2 seconds. And they kissed shortly.
The waitress did not trust the age. So, Martin had to show the ID. They laughed. Kissed again. Drank a couple of beers.
//
The train is going to depart, outside.
So, do not stop inside.
Keep Running your Car, man, Keep Running….
No pares joder!
Embrace your stomach and run, man, run…

And the most important thing, do not look it back.
//
I left the table like hurricane.
Jhon and Martin were steady looking at me, surprisingly, this time they did not kiss each other. They ate. And follow my trace, looking at my yellow trainers.

Keep Running your Car.
(Who’s gonna ride your wild horses?)
Someday.
Agur.