Autor: icalzada

Publicado el

Flugufrelsarinn

hedgehogNi trikutu nintzen.
Nere izena Flugufrelsarinn da.
Kronos Quartet – Flugufrelsarinn
Karreterak beldurra ematen dio trikuari.
Eta neri ere.
Normalidadeak ere.
Ustezko jende normalak ere.
Bildurgarriak dira, beren ustezko jarrera normala erakusten dutenean, erakusten duten patxara ederra. Sensiblebakoa. Lotsabakoa. Tabakoa.

Trikua gustora bizi da, zisne eta lepazurien artean.
Elegante eta gustora.
Pozik eta babesean.

Zu eta ni bezala.
Zeru urdin honen azpian biziko bagina bezala.
Baina ni trikua naiz
eta burua ateratzen dut emeki emeki, lantzean behin. Oso lantzean behin.

Nere izena Flugufrelsarinn da.
Horrela ezagutzen  naute handik, benetan ezagutzen nautenek.
Eta ezagutzen nautenek diote, ez naizela hainbeste aldatu azken batean. Kontua, ondo begiratzea omen da. Fijatzea, jartzea, jarri behar den lekuan. Eta gainontzeko guztia egina dago.

Nere izena Flugufrelsarinn da.
Eta goseak egon beharrean, logure nago.
Eta beste hainbaten moduan, konturatzen naiz, lehenengo egunetik jaio nintzela triku. Eta bada jendea, trikuak ezagutzen ez dituenak. Trikuak fidelak dira. Oso. Trikuak, sentiberak dira. Oso, gehiegi. Trikuek, heuren umorea dute. Trikuei ez zaizkie trikuak ezagutzen ez dituzten horiek gustatzen. Trikuak, aberria dute. Ez aldiz, bizilekua. Baketsuak dira. Eta beti eramaten dute notebook bat, eta arkatza bat zintzilik; bazpa. (izan ere, datorrena datorrela, edozer gerta daitekeena pentsatzen dute beti)

Nere izena Flugufrelsarinn da.
Horrela izan da beti.
Trikua naiz, eta horrela izango da beti, ere.

Ni trikua naiz,
loak nago.
ondoloin.
ftf.

Publicado el

open your arms…and welcome

Editors – Open Your Arms
«Si me das una tarde,
me aprento tus ojos»

Stuck in my mind seven years ago.
Seven years that I will regret not meeting you.
But you are not here.
And I am stuck here, with my arms opened.
With you in my arms.

After an harvest june.
I will meet you again.
Somewhere there.

Open your arms and welcome.

Ez dakit zer aurkituko duzun.
Ez dakit zer bilatzen duzun.
Eskafranda batekin ikusi zaituztela azkenekoz diote herrian.
Eskafranda arroxa batekin.
Begi horiek ikasi nahian, tematuta,
tematia.
Arratsalde luzez,
poetak hil egin direnean.
Kausa politikoek pasoa eman diotenean, sasi-iraultzaile diren Eroski hipermerkatuko familia erosle konpultsibo horiei.

Eta zure begiak ikusten ditut.
Beno, irudikatu ditzazket.
Ikusi, aspaldi ez baititut ikusten.

Eta damua dut,
ez ote ditudan betirako ahaztuko.
Ahaztu nahi ez ditudan bezala, Arizonako lur gorri eta huts horiek.
Ahaztu nahi ez dudan moduan, batzutan, irabazteko asko galdu behar dela.

Eta arratsaldea izaki,
ez dugu bazkalduko.

I decided being in a hunger strike.
Our kitchen is our lubaki.

Eta lubakituak jarraituko dugu,
arratsalde osoan,
zuriz, pintatutako pareta hauen kontra,

arratsalde oso batez,
begi bi horiek,
ikasi eta berriro ikasteko.
begi bi horiek,
memoria den laku zabal eta baketsuan,
ea behingoz
horietan,
poemak ikazten ditudan.

Zahar baino gazteago naizen honetan
korrontearen kontra
izokina,
maldan gora,
gazte,
zahar baino.
Ireki besoak
besarkatu,
eta ongietorria.

Arratsalde bat eman
eta
ikasiko ditut, ikasi.
Begi gaztez
bihotz orbaindu
eta laku baten patxadarekin,
presarik gabe,
denbora tarterik galdu gabe,
gazte,
zure begiak,
besoak ireki.
Jon Redfern – I’m Still Young
(naizena da,
fool bat,
fool handi bat)
Jon Redfern – Am I A Fool
ftf.

Publicado el

with you, in my arms

«I wish I was a fisherman
tumblin on the seas,
…
with light in my head,
with you in my arms»

kantatzen etengabe
etengabe kantatzen
Dublin-eko kaleetan…

ezkontzat
eta ezkonberriak
eta zu
hor geldi
mutu
zutunik

eta maite haunat
gau honetan garraxi egingo dut
azkenekoz
mike scott edota glen hansard-en ahotsaz
hil arte kantatuko dut
intzirioka
kale kantoitik
urrutitik
arrabita nostalgiko horren soinua
bai eta zer?

eta zu hor zutunik
mutu
esna
hadi.

baina
egunak pasatzen dira
urteak pasatzen dira
with light in my head
urteak
eta argia buruan

USAko karreterak,
palazio bateko pasillo hotz eta luzeekin nahastatuak,
oroimen helduak,
karretera luzeak,
shibuya-ko subterraneoak,
poeta lagun aixkideak,
ezkonduak,
bideratuak,

eta zu
bidea baina hasi ez duzuna dirudi.
with you, with yourself,
in my arms.

besoetan,
zauzkat,
ez
ez
zara erori,
eta
ez
ez
zara eroriko.

ez honetan ere ez.
honetan ere ez.
The Waterboys – Fisherman’s Blues
ftf.

Publicado el

5am…disolving you…disolving

Fink – Sort Of Revolution
astelehena atzo…
5am…
esnatu…
kafetera martxan jarri…

…beste behin ere…
…normalidade itxurazko honen azpian…
…lurra mugitzen hasten da…

gauzak galtzen dira
gauzak errepidearen alde bietan geratzen dira
beste batek har ditzan

eta pertsonak,
pertsonak disolbatu egiten dira.
disolving
ez dugu beste erremediorik.
disolbatu egiten gara.
denbora jakin bat pasatzen denean,
elkar-disolbatu egiten gara.

—
orduan akordatu naiz,
aitak, kotxean konduzitzen ekartzen gintuela, oporretatik, mediterraneoko opor horietatik, bueltan…
kotxean…
nik, kotxeko atzeko nere eserleku, jukebox bihurtzen nuen,
maratilla gora eta maratilla behera,
eta flipatu egiten nuen,
hura zen nere, jukebox, eta ni dj totala, 11 urterekin.
«a., begira, orain jarriko dut…»
eta kantatzen hasten nintzen.

konturatzen nintzen
inork ez zidala jaramonik egiten.
—
baina kantua bukatzen zenean.
oporretan bizitakoak etortzen zitzaizkidan.
eta lagunak.
nere barruan sartu ziren pertsona horiek.

eta disolbatzeko unea iristen zen.
mingarria.
—
ez nekiena zen,
hori izango zela bizitzaren lekzio handiena.

pertsonak disolbatzen ikastea.
—
lurranari begira nago orain.
5am…
kafea prest.
ixiltasuna sartu da nere sukaldean.

—
ixiltasuna eta lurruna, bakarrik geratu dira.

NI,
ere,
disolbatu
egin
naiz.
Eef Barzelay – True Freedom
ftf.

Publicado el

gaur ez dut idatzi…bai otoi…eta maite zaitut.

arabar errioxa
primadera
eta aspaldian ez dut idatzi.

zuetaz akordatzen naiz.
editors dut belarritan.
batipat zutaz akordatzen naiz.
zenbat aldiz hitzegin dugun telefonoz.
zenbat emozionatu naizen eta tripak estutzen ibili naizen.
zenbat aldiz mozkortu naizen eromena sentitu arte.
zenbat aldiz…
orainarte…lurrari  kolpatuta…pixies edota editors-en taupadaka dudalari kaxa barruan.

bai,
urrutitik etorri naiz.
urruti dut gogoa.

eta zu hor zaude.
ez dakit non.
eta nik ixkutatu nahi dut.
maite zaitut.
baina ixkutatu nahi dut.
desagertu.
mahasti edo primaderako ekiloreen artean.
laztandua izateko.
emeki.

agian onena ez gehiago sentitzea.
karreteraren libertatea…

eta bihar bai.:
Bihar gitarra hartuko dut.

Xuabe & Enbata
izango da.
AEB, Tokyo eta gurea…
guztia uztartuta.

eta Zu erdian.

Ni
hor zuri begira.

Taupadaka.

Ezin dut besterik egin.
Taupada da nere erresuma.

Eta
maite zaitut.
—
rubble
Kronos Quartet – Flugufrelsarinn

Rubble
Obretako pareta bilutsiak bezala.
Horrela. Groenlandia edo Islandiako horma erori izoztuak.
H.k deitu dit.
T4tik.
Lurjota sentitu dut.
Ez dut lo askorik egin.
…
«berandu beranduuuuuuuuuuuuuuuuuu»
Bai Pixies eta BCN.
Eta orain Islandia dut gogoan.
Zeru urdin bezain, ederra.
Iragana eta oraina uztarturik.
Hiria eta herria.
Gertukoa eta urruna.
Ezaguna eta instant batean ezezagun.
Ez-gauza.

Eta eztanda egingo nuke.
Mila zatitan puskatu nahiko nuke.
Sikiera, h ez lur jota ikustearren.

Eta bestalde,
ekiloreak ikusi ditut, arabar errioxan.
Eta zutaz oroitu naiz.
Zurekin amildu naiz,
eta zurekin eroriko nintzateke, behar den lekura.
Lurra ikutu arte.
Garenari eustea baita gure borroka zentzuzko bakarra,
guztiak zentzua galdu duenean.
Beti bezala, algaraz eta inprobisazioz, bizitza hau soketan jarri eta k.o. uztea, atzetik, erdi-gantxo batez.
Denak mutu, denak zutun.
Dena, hemen eta orain denean.

Erlojuak gurekin tematu dira.
Eta erlojupeko, euripeko su, izatea dugu helburu.
Bere garrekin erre egingo ez den, sua; baina sua azken finean.
Piztua dagoena.
Piztua, kandelak,
piztua, zu,
piztua ni,
piztua hau dena.

Zertarako bestela egon…
«where is my mind?»
T4 horretatik hori esan didak h.
Esan gabe hori esan duk.

Eta hasi gaituk kontatzen heuk eta neu,
zenbat desagertu diren jada,
lorratzik utzi gabe,
primaderako gau epel eta sagore magiko horietan.
Vulcanoaren barrurat sartu dituk.

Eta gu,
jada hurrengo ihesa prestatzen hasi gara,
…gehiegi ez pentsatzea ezina bihurtu denean.

—
Eta zurekin ere akordatu naiz.
Eta gaur ez dut idatzi.

Baina badakit,
bihartik aurrera,
gauza asko izango ditudala berriro idazteko,
zuri esateko…

ez dakidana da,
zu,
hor
egongo
ote
zaren
//
eta
zuk
ez
dakizuna
(lehenengo aldiz)
da:

ni
hor
egongo
ote
naizen.

(eta
baldin
banago,
rubble,
izango
naiz,
zure
oinek,
zapaldu
eta
sentitu
gabe
egongo
den
eskonbro
zati
bakana.

otoi
egingo
dut,
gaur,
hori
gerta
ez
dadin.

nere
hobebeharrez,
otoi.
amen.
//
eta
garrantzitsuena:
maite
zaitut.
Ti Ki.
Sigur Ros – Ti Ki
//
ftf.