Kotxean sartzen gara.
Zeru grisa, gaur bezalakoa.
Eta inor ez gure ondoan.
Gure makulu bihurtu den gure eguneko favourite songa jartzen dugu kotxeko aparailuan.
Eta arratsaldea.
Desargertuko bagina bezala.
Ez ofizina, ez lan, ez famili, ez jende, ez hiri, ez karretera,…
Ezer ez.
Nobody else.
Eta kotxea.
Eta gu.
Eta agian ez da ezer gehiago behar
gure arratsaldea konkistatzeko.
Beno bai,
agian,
kafe bat,
edo hobe bi,
eta bestaldean,
kontrako norabideetik
iritsi den
someone else bat
ezer eskatu gabe
ezer eman gabe
ezer.
Just someone else
into a car
in an afternoon
like this.
Just that.
Nothing else.
Nice to meet you,
Else.
—
ftf.