Lulu.
Eta Harvey Keittel.
Eta hode jostariak.
Zeru urdinaren magalean,
surf-a egiten.
Eta ni, hara begira, linboan.
Hodeietan etzanda.
Norantzarik gabeko sakonera.
Jende batetik bestera dabil.
Haize goxua.
Eguzki goxoagoa (pentsatzen dut nere kabutarako).
Eutsi egiten dion hiria.
Gauzak txikiak gertatzen diren hiria.
Zu eta Ni, protagonisten istorien kokalekua.
Baina gauak,
Liffey river-ren aurrean,
Lulu on the bridge baino,
filma bat baino haratago dihoa.
Bizitza bat du sakonean,
Liffey River-rek, ondo gordeta, hor fondoan.
Jim Jarmusch-en Coffe and Cigarretes filman bezala,
hemen bai,
kalatxori eta zisneek, sekretua gordetuko dute,
jake taula jokoaren aurrean egongo balira,
mutu.
Sakontasun ixil horren zelatari bakar,
eta loti.
Dublin.
Euri baten amenazuan bakarrik,
eta Euripean Sua-aren azpian,
oraindik itzaliko ez den, garra.
Lost, ametsei beti eusteko.
ftf.